Bakker Hans van FeelkesHof

Vlakbij de Kerk van het pittoreske St-Goriks-Oudenhove ligt FeelkesHof. De Boerderij van Felix (‘Feelke’), die lang geleden als nieuwkomer in het dorp de boerderij kwam bewonen, valt terug te vinden in geschriften tot 1627. Al sinds jaar en dag staat graan centraal op deze plek, geteeld en verwerkt tot brood in 1 van de 3 houtovens. Bovenal was – en is – de boerderij een heel gastvrije plek vol beweging. Generatie na generatie bleef FeelkesHof in de familie, en Hans is hier nu nog de laatste schakel van.

De herinnering aan zijn grootmoeder (die er nu nog steeds woont), brood bakkend in één van de vroegere houtovens, is nog levend aanwezig bij Hans. Het bakken ging desondanks niet over op Hans’ ouders. En dat Hans nu terug bakt, is ook minder vanzelfsprekend dan het lijkt. De interesse was er wel, maar het was geen droom.

Als licentiaat economische wetenschappen maakte Hans carrière van boekhouder tot financieel verantwoordelijke. Maar op 48-jarige leeftijd nam zijn leven een heel andere wending, o.a. door ziekte. Op een desemcursus bij De Broodbroeders in Mechelen raakte hij in eerste instantie gefascineerd door fermentatie. Het proces van warmte, water en meel dat zoveel leven bevat, palmde Hans volledig in. En dat mag je gerust letterlijk nemen; zijn huis begon veel weg te hebben van een labo vol desem-experimenten. En zo sloop ook het bakvirus langzaam zijn leven in. Het is een proces dat het puur wetenschappelijke te boven gaat, er leeft/borrelt iets dat wonderbaarlijk is en niet te bevatten. Bakken is voor Hans dan ook (tegengesteld aan zijn economische achtergrond) meer loslaten en faciliteren i.p.v. controleren.

Enkele bakcursussen schaafden zijn techniek bij en waren vooral een goede filter om te ontdekken wat Hans helemaal niet wou en bijgevolg ook zuiver te krijgen wat hij juist wel wou.

Heel wat businessplannen werden gemaakt, maar uiteindelijk moet je gewoon doen! En dat gebeurde. In het oorspronkelijke melkhuisje werd een eenvoudige bakkerij ingericht waarbij 3 kernwaarden aan de basis liggen: kleinschalig, verbindend en belevend.

Desem staat centraal en maakt een heel groot percentage van elk deeg uit, terwijl Hans de kunst hanteert om de broden totaal niet zuur te laten smaken!

Elk deeg heeft de menselijke hand gevoeld en bijna alle vezels zijn het hele fermentatieproces ingegaan.

Je merkt het al; het gaat hier over brood met een ziel! De ziel van de bakker verbindt zich met die van het brood, versmelt bijna. Heel gevoelsmatig werkt Hans samen met het deeg, en ontstaat een enorm voedzaam, verzadigend en lekker brood. Goed brood voedt lichaam én geest, het “her-kweekt” de smaakpapillen en maakt ze weer puurder.
Veel mensen die minder goed tarwe of gluten verdragen reageren ook bijzonder goed op deze broden. Waarom? Het moet het zonet beschreven proces zijn, maar misschien hoeft niet alles verklaard worden; voelen, vaststellen en beleven is vaak voldoende.

Nieuwsgierig?

Kom het elke dinsdag zelf proeven in onze hoevewinkel!

Of neem een abonnement en laat elke week een brood meeleveren met je groentepakket.