Afbeelding
plantgoed lente

Akkerweetje 22 maart

Wit; kleur van creatie.

De zon kwam ten velde, eindelijk, gleed ons zwaar winterdeken van de schouders.
Zowel lichaam als bloesems waren duidelijk in de war,
doch begonnen we met snoet in de zon te genieten van elkaars glimlach.

Vogels zingen uit volle borst hun laatste serenade bij valavond,
lammeren bij de vleet,
winterjassen worden omgeruild voor zomerjassen in de inkomsthal,
en wol gevoerde laarzen voor sandalen.
Ramen gelapt en vrijheden genuttigd.

Zowel mens als dier groeien in zacht- en aardigheid,
toch werden we vannacht dan weer geconfronteerd met een rarigheid...
1 april stond voor de deur.
De aangekondigde 4cm sneeuw leek (weer de zoveelste) frats in mineur.
Tulpen haastig geoogst,
mutsen weer van de zolder halen voor de kroost.

Onverwachts bezoek van dat wit winterdeken lag er dan ook effectief,
't was zeker niet iedereen zijn hartendief.
Klamme handen geklemd rond een ijskoud stuur,
ja lap die natuur legt ons weer in de luur.

Mijn hond Pablo was echter aan 't fonkelen,
rollend kon hij maar niet ophouden met kronkelen.
Ikzelf was klaar voor deze verrassende uitdaging,
we kunnen binnen blijven zitten of groeien uit een nieuwe ervaring.

De grote paradox van het leven is,
dat verandering onze enige constante is.

Hakuna Matata * * *

- Stagiaire Julie (Landwijzer)